Świat Nocy

-Tam jest okno-wskazał palcem ścianę za nią.-Szybciej dojdziesz do lasu.

Krzyknął cicho i cofnął się do tyłu, wpadając na szafkę. Nie mógł się jej wyrwać. I nie próbował.

Znów krzyknął...
Siedział na kamieniu w lesie... jako chłopiec... Miał jeszcze wtedy dłuższe włosy i za duży miecz przewieszony przez ramie. Ukrywał twarz w dłoniach.
-Tadashi!-usłyszał krzyk dziewczyny.-Tadashi! Jesteś!
Podbiegła do niego. Dziewczynka o prawie srebrnych włosach i wielkich bladoniebieskich oczach, o niesamowicie bladej skórze, w różowej sukience...
-Tadashi? Tadashi, jesteś smutny... Dlaczego się smucisz?  Złap mnie za rękę... Znowu użyję swoich mocy. Przecież szczęście moich przyjaciół... zależy tylko od tego.
Uklękła przed nim i złapała go dłońmi za jedna rękę.
Podniósł na nią wzrok zamglony od łez.
-Tata...-wyszeptał.

-Nie!-wrzasnął i odepchnął wampirzycę z całej siły.
Przy okazji rozerwała mu boleśnie żyłę, z której piła. Krew spływała mu po piersi.

Posiadam magiczną moc. Moc, dzięki której wszyscy stają się szczęśliwi. Ale czasami nawet z nią nie udaje mi się powstrzymać łez...

-Nie podchodź do mnie...-zacisnął palce na krawędzi komody, by nie upaść na podłogę i po prostu nie stracić przytomności.

W zasięgu ręki nie miał żądnej broni. Był po prostu jak przekąska...
Nie miał się jak bronić. Nawet nie miał drogi ucieczki.